زمینه: درحسابرسی انتظار می رود که هوش اخلاقی ارتباط مستقیم با عملکرد فرد حرفه ای داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بیان رابطه هوش اخلاقی و فضیلت سازمانی با بهره وری حسابرسان سازمان حسابرسی تدوین شده است. روش: روش این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش گردآوری داده ها، توصیفی-همبستگی از نوع پیمایشی می باشد که مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری کلیه حسابداران رسمی و عضو جامعه حسابداران رسمی در سازمان حسابرسی می باشند. روش نمونه گیری به صورت کل شمار بوده که در نهایت 205 نفر پرسشنامه های تحقیق را تکمیل نموده اند. در این پژوهش از پرسشنامه فضیلت سازمانی کامرون و همکاران، هوش اخلاقی لنیک و کیل، و بهره وری هرسی و گلداسمیت استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار، و آمار استنباطی آزمون های کلموگروف اسمیرنف، پیرسون، رگرسیون خطی ساده و چندگانه و نیز مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته ها: بر اساس نتایج، هوش اخلاقی و فضیلت سازمانی رابطه مثبت معناداری با بهره وری حسابرسان سازمان حسابرسی دارد که مقادیر بارهای عاملی میزان اثر هوش اخلاقی بر بهره وری (294/0=β, ) و اثر فضیلت سازمانی بر بهره وری (582/0=β, ) است. همچنین نتایج معادلات ساختاری نشان داد، مدل اثر گذاری هوش اخلاقی و فضیلت سازمانی بر بهره وری حسابرسان سازمان حسابرسی دارای برازش است. نتیجه گیری: هوش اخلاقی و فضیلت سازمانی می تواند توانایی، درک و شناخت، حمایت، انگیزش، بازخورد، اعتبار و سازگاری را ارتقاء داده و موجب افزایش بهره وری شود.